مكالمه من مجهول بقلم شيماء فرج

خارجين وبس
بوسى بفرحه مسافرين بجد يعنى شهر عسل وكده
سمير اه ياحبيبتى سهر عسل بس هو ايه كده
بوسى مش عارفه اقصد يعنى حنتبسط
سمير انا اصلا موجود علشان ابسطك وافرحك بس ممكن يلا بقى علشان نلحق نخرج 
بوسى فوريره ثوانى واخرج
سمير ههههههه بيبى صغنن بس بمۏت فيكى
دخلت بوسى أخدت شاور وخرجت لبست برموده روز وعليه بادى ابيض كت وبليروه روز من نفس خامة البرموده ونظاره شمس بيضاء مع حذاء رياضى ابيض وشراب قصير ابيض
سمير أول ماشافها لابسه كده عجبه شكلها جدا لكن اللبس ده كان موضح انها سنها صغير لكن ماحبش يبين لها 
بوسى ايه رأيك ياحبيبى حلو كده
سمير قمر طبعا 
خرج سمير وبوسى وراحوا على فندق من فنادق الغردقه الرائعه علشان يفطروا 
خلصوا فطار وسط دلع سمير لبوسى وأنه يأكلها بايده ويعاكسها ويسمعها احلى كلام غزل 
خرج سمير وهو ماسك بوسى فى ايده وكأنها بنته
ركبوا العربيه وكان سايس الجراج راجل سنه كبير وهو بيمسح زجاج العربيه شاف بوسى جواها سمير كان بيدى تيبس الراجل
الراجل شكرا ياباشا ربنا يخليلك الهانم الصغيره وتفرح بيها
سمير مشى بالعربيه بسرعه ووشه بقى ستين لون فى بعض وبدأ عقله يفكر معقول من أول يوم كده الناس حتحسسنى انها بنتى لا ماهى لابسه لبس عيله صغيره مش واحده ست متجوزه أبدأ ده 
بوسى حست ان سمير اتضايق من كلام الراجل وحبت تتكلم معاه وتغير الموضوع 
بوسى حبيبى هو احنا حنسافر امتى انهارده
سمير اه ياحبيبتى لكن الفجر ان شاء الله معاد الطياره 
بوسى هو احنا حناخد ايه معانا
سمير عادى ختحضرى شنطتك زى أى سفر
بوسى باحراج اصل انا ماسافرتش قبل كده ومش
عارفه اخد ايه معايا 
سمير ولا يهمك ياقلبى انا ححضرها معاكى
بوسى ربنا يخليك ليا ومايحرمنيش منك أبدأ ياجوزى وحبيبى واخويا وابويا 
سمير ياااه كل ده علشان احضر الشنطه
بوسى لا كل ده علشان انا بحبك اوى
سمير وانا بحبك اوى يانور عينى
رجعوا على البيت بعد مافرجها على البلد وكانوا أخدوا معاهم غدا فى الطريق دخلت بوسى تجهزه وخرجت بيه قعدوا اتغدوا وطلعوا يرتاحوا شويه قبل مايحضروا الشنط وطبعا زى أى عرسان جداد ماارتاحوش ولا حاجه و
سكتت شهرزاد عن الكلام المباح
سمعت بوسى صوت اذان العشاء وفتحت عيونها شافت سواد الليل والقمر ظهر فى السما من شباك أوضة نومها لفت نفسها وقامت قبل سمير مايصحى أخدت شاور ولبست وراحت تصحيه
بوسى حبيبى قوم ياقلبى 
سمير ايه يابوسى تعبان مش قادر
بوسى سمير احنا بقينا بالليل ولسه ماحضرتاش الشنط
سمير هى الساعه كام دلوقتى
بوسى الساعه حوالى تسعه 
سمير تعالى طيب اقولك حاجه
بوسى لا قوم بقى وبعدين قولى
سمير تعالى بس 
بوسى سمير قوم علشان خاطرى انا صحيت من بدرى واخدت شاور ولبست وعملت كل حاجه وانت نايم 
سمير حاضر يا ستى ادينى قومت اهو عاوزه ايه بقى وبحركه سريعه كان رافعها من على الأرض واخدها بين ذراعاته وعلى رجله حضنها جامد وهى مكسوفه اوى 
سمير ههههه يادى الفراوله بتاعتك دى ياحبيبتى انا جوزك 
بوسى كده خضيتنى اهون عليك
سمير لا ياقلبى ماتهونيش وعلشان كده لازم اتأسف
بوسى بحبك 
سمير وانا بمۏت فيكى ماتيجى اقولك موضوع
بوسى يلا بقى ياحبيبى الشنط 
سمير قومى يابوسى قومى يادى الشنط
دخل سمير اخد شاور وخرج جهز الشنط معاها وهما اخر انسجام وضحك وهزار 
بوسى حبيبى انت ليه حاطط لبس تقيل اوى كده
سمير علشان المكان إللى ريحينه الجو فيه بارد
بوسى مش حتقولى برده مسافرين فين
سمير ده مفاجأه 
بوسى بحب مفاجأتك اوى 
سمير وانا بحبك انتى وبموت فيكى انتى وكل ليكى انتى 
قفلت الشنط ونزلها وطلع تانى لبوسى علشان يختار لها لبس للسفر سمير قرر مايحطش نفسه فى موقف زى موقف السايس ده تانى
وقف قدام دولابها محتار كل اللبس لبنوته صغيره مش لليدى لكن اخيرا قدر يلاقى طقم كلاسيك عباره عن بدله سودا وبلوزه حرير لونها نبيتى ونقالها شوز نبيتى بكعب وشنطه كريستيان ديور نبيتى
بوسى ده انا حلبس ده وانا مسافره
سمير أيوه ياحبيبى 
بوسى بس ده مش حيريحنى فى السفر
سمير حبيبتى وماينفعش تلبسى جينز انا معروف فى المطار وفى الاوتيل إللى حتنزل فيه ولازم مراتى تكون طلتها الأولى انها من أشيك ستات مصر 
بوسى بحبك وبحب كلمة مراتى دى منك اوى بحس بالغرور 
سمير غرور ايه
بوسى انا بكون مغروره انى مرات اجمل راجل فى الدنيا
سمير وهو بيقرب منها وبيحضنها اتغرى براحتك ياقلبى بس كده بقى لازم اقولك على موضوع
وسكتت شهرزاد عن الكلام المباح
الحلقه الثانية عشر ج
بعد ماسكتت شهرزاد وبعدها بشويه بوسى سمير دخلوا فى نوم عميق صحى منه سمير مڤزوع على رنة المنبه 
سمير بسبوسة قومى ياقلبى حنتاخر على الطياره
بوسى بصوت نايم ايييه ياحبيبى شويه صغننه بس
سمير قومى يابوسى مش هينفع لازم نجهز وننزل علطول
بوسى اهو خلاص صحيت 
سمير طيب يلا قومى خدى شاور والبسى انتى الأول انا