مكالمه من مجهول بقلم شيماء فرج

أنا بعتلك تليفون وعاوزك تروحى تستلميه هما المفروض يبعتهولك على البيت لكن علشان مايحصلش مشكله انتى روحى استلميه 
بوسى لا شكرا انا مش هينفع أخده حقولهم ايه فى البيت
سمير يا ستى قولى بتاع صاحبتك او خبيه هانى خط تانى اكلمك عليه انا وخلى التليفون القديم بخطه
بوسى مش عارفه بس انت ليه تكلف نفسك
سمير مش عاوز أسمع منك الكلام ده تانى انتى حبيبتى وحتكونى مراتى ومسؤولة منى 
بوسى بفرحه مراتك ربنا يخليك ليا
سمير ويخليكى ياحبيبتى ليا روحى علطول واول ماتوصلى طمنينى برنه علشان عندى اجتماع مهم وانتى على بعد الضهر تنزلى تستلمى تليفونك
بوسى حاضر مع السلامه
سمير الله يسلمك ياقمر ى 
قفلت بوسى المكالمة وكانت زى المغيبه لكن نور فوقتها على كلامها
نور ايه إللى انا سمعته ده هو جايبلك ايه وعازك تستلميه
بوسى بعتلى موبايل علشان موبايلى فصل وهو بيكلمنى امبارح
نور مش شايفه انه غريبه يجيبلك تليفون وانتوا لسه تعرفوا بعض امبارح بس 
بوسى انتى مش شايفه شكله ولا عربيته يعنى هو
ده يفرق معاه تمن موبايل انتى ليه بتكرهينى فيه
نور يابوسى انا خاېفه عليكى ازاى تقبلى هديه من واحد ماتعرفيهوش غير انه بيحرضك تكدبى على اهلك وتخبى عنهم الهديه بتاعته
بوسى يعنى هو بابا لو شاف الموبايل حيسيبنى
نور باباكى مش حيسيبك لأنه حيكون خاېف عليكى
بوسى
يوووووه يانور بقى انتى كل حاجه حتقفى فيها كده
نور خلاص يابوسى انا مش حتكلم تانى خلينى ساكته
بوسى يكون أحسن برده سيبينى افرح شويه
رجعوا البنات وكانت نور زعلانه على صاحبتها صحيح هما فى سن بعض لكن اهل نور كانوا مصاحبينها وعطينها ثقه فى نفسها وعلموها ماتخبيش عنهم حاجه أبدأ 
رجعت بوسى على بيتها طلعت ارتاحت وامها قعدت تكلمها وتحكى معاها ونسيت تكلم سمير 
شويه وتليفونها رن أخدت الموبايل ودخلت على أوضتها كلمته 
بوسى ألو 
سمير بصوت غاضب انتى روحتى
بوسى أيوه من بدرى 
سمير وانا مش قولتلك ترنى عليا تطمنينى عليكى
بوسى انا اسفه اصل ماما كانت بتكلمنى
سمير بعد كده لما أقولك على حاجه تنفذيها مش تسيبينى قلقان كده 
بوسى خلاص حقك عليا ماتزعلش منى
سمير لا يابوسى انا زعلان وحقفل دلوقتى علشان عندى شغل وبعدين نتكلم 
قفل سمير التليفون من غير مايستنى ردها سمير كان فعلا متضايق ان بوسى نسيته وإحساسه ان هى بتاعته هو وبس وانها لازم تكون طوع أمره بدأ يسيطر عليه 
بوسى بقى فضلت ټعيط ازاى حبيب القلب زعلان منها وفضلت تتصل عليه لكن هو حب يعلمها انها تحترم كلمته وماكنش بيرد عليها فضل على كده لحد بالليل حس انه قلبه وجعه من كتر اتصالها ورسايلها إللى كانت كلها بتترجاه فيها يرد عليها استسلم وقرر يرد
طبعا فى الوقت ده كان اهلها ناموا على ودانهم وهى فى أوضتها رن تليفونها 
بوسى بدموع ألو كده برده هونت عليك ماتردش عليا كل ده
سمير ماانا كمان هونت عليكى تسيبينى قلقان
بوسى انا اسفه 
سمير وبعدين معاكى يابسنت دوختينى وغيرتى حياتى خلتينى زى الشباب المراهق مش عارف اشوف شغلى ولا حياتى
بوسى حقك عليا خلاص سماح المره دى
سمير روحتى جبتى التليفون
بوسى لا انا كنت متضايقه ومعرفتش أنزل
سمير خلاص ياحبيبى بكره تروحى تستلميه
بوسى ان شاء الله 
سمير بوسى عاوز اسألك على حاجه مهمه
بوسى اتفضل 
سمير انا عاوز ارتبط بيكى انا مش شاب صغير علشان افضل أحب فى التليفونات كده انا عاوز اتقدم لأهلك واتجوزك توافقى تتجوزينى
بوسى بفرحه طبعا
سمير يعنى مش حتندمى انك اتجوزتى راجل كبير عليكى مش شاب من سنك 
بوسى لا مش حندم
سمير حبيبتى انا عمرى ماححسسك بفرق السن انا بطبيعتى بحب الخروج والمرح والأصحاب وزى ما انتى شوفتينى شكلى مش بيبان عليه سنى
بوسى انا مايفرقش معايا شكلك
سمير ايه إللى يفرق معاكى طيب
بوسى حبك وحنيتك اهتمامك هو ده إللى انا حبيته فيك بس احنا مانعرفش بعض غير من يومين
بوسى حتصدقنى لو قولتلك انا حاسه انى اعرفك من يوم مااتولدت
سمير بحب حصدقك طبعا لأن ده نفس شعورى من يوم ماسمعت صوتك فى التليفون 
بوسى يوم المكالمة الغلط
سمير كانت اجمل مكالمه بالغلط
بوسى كانت تايهه فى كلامه المعسول وحاسه انها مالكه الدنيا طايره زى الفراشه احساس مراهقه أول مره تذوق طعم الحب لكن للاسف ماكنتش تعرف انها فى حلم جميل 
فاقت على صوته وهو يكلمها
سمير بوسى انتى قفلتى ولا فى حاجه عندك
بوسى هااا لا انا معاك 
سمير أمتى تبقى معايا بجد كان زمانى دلوقتى ضامك فى حضنى 
بوسى بخجل سمير بس ماتقولش كده
سمير ليه ياقلبى مش حتبقى مراتى
بوسى لما أبقى مراتك لكن دلوقتى لأ
سمير وانا يا ستى حاجى بكره واروح لباباكى اطلب ايدك منه 
بوسى بس انا خاېفه بابا مايوافقش
سمير ححاول اقنعه وانتى برده من عندك تقنغيه
بوسى پخوف لا أقنع مين ده بابا صعب جدا ده لو عرف انى بس اعرفك يموتنى
سمير بعد الشړ عنك ياحبيبتى بس لو انتى